ความทรงจำกับความกตัญญู

วันสำคัญที่มีครั้งเดียวในหนึ่งปีเเต่มันกลับกลายเป็นหลายๆครั้งในหนึ่งวันเพราะมันอยู่ในความทรงจำที่นึกถึงเมื่อใดก็จำได้ถึงมัน

ความทรงจำกับการทำงาน

การทำงานที่เหนื่อยยากอาจต้องเจอกับอุปสรรคเเละความท้าทายที่ยากจะเอาชนะได้เเต่เเค่มีเพื่อน อะไรๆที่คิดว่ายากมันก็กลับกลายเป็นความง่ายที่น่าเหลือเชื่อ

ความทรงจำกับกระเเส

บางครั้งการกระทำบางอย่างของเพื่อนบางคนมันก็ทำให้ความเครียดในวันประชุมผู้ปกครองของคนหลายๆคนกลับกลายเป็นความสุขที่ไม่มีใครคาดคิดว่าจะมีได้

ความทรงจำกับค่านิยม

ความสนุกที่เเท้จริงเเล้วมันอาจจะเป็นเเค่ค่านิยมที่คนทำตามกันมาเเต่ที่จริงในความผิวเผินมันเเฝงการเริ่มต้นของความสัมพันธ์ที่ใครจะรู้ ว่ามันจะทำให้ความจำของเราเพิ่มขึ้นอย่างมากมาย

ความทรงจำกับกาลเวลา

พอเห็นรูปพวกนี้ทีไรคงอดคิดไม่ได้ว่า ถ้าเป็นไปได้อยากให้ความสัมพันธ์ดีๆเเบบนี้เป็นเเบบนี้ไปอีกยาวนานเเต่คงเป็นไปไม่ได้ เพราะเวลาไปเคยคอยใคร เราคงต้องเก็บความทรงจำเเบบนี้ไว้ในใจเผื่อวันใดจะได้หวนกลับมามีความสุขอีกครั้งหนึ่ง

ความทรงจำกับภาระ

นานๆทีเราจะถ่ายรูปกันครบเพราะทุกคนมีภารกิจที่หนักหนาสาหัสกันทุกคน มองๆดูก็คงไม่มีอะไรเเต่ในใจเเล้ว มันมีค่ากว่าที่ใครๆจะคิดถึง

ความทรงจำกับประโยชน์ส่วนรวม

มันคงเป็นครั้งเเรกเเละคงเป็นครั้งเดียวที่เป็นการโดดเรียนที่สามารถทำประโยชน์ให้กับคนอื่นได้ ถึงไม่มากมายนักเเต่มันก็ทำให้จดจำไปนานเเสนนาน

ความทรงจำกับความเลือนราง

มันคงเป็นความทรงจำเเรกๆที่พวกผมจำมันได้ถึงจะเลือนรางดังลมพัดมาเพี่ยงเล็กน้อยเเต่มันก็ทำให้รู้สึกได้เเละทำให้รู้ว่าความทรงจำเเรกนี้มันยังอยู่ในใจของเราทุกคน